Witaj
Mam na imię Kasia i pochodzę z Polski, ale od 2008 roku mieszkam na Islandii. Jestem mamą dwójki dzieci w wieku szkolnym i od kilku lat pracuję z dziećmi ze spektrum autyzmu na Islandii. Ukończyłam studia licencjackie na Uniwersytecie Islandzkim na kierunku þroskaþjálfafræði, co najbardziej odpowiada polskiemu kierunkowi pedagogika specjalna.

Moja historia
Jestem mamą dziecka ze spektrum autyzmu, częściowymi zaburzeniami rozwoju, ADHD oraz zaburzeniami obsesywno-kompulsywnymi. Mój syn ma na chwilę obecną 10 lat, uczęszcza do szkoły specjalnej oraz korzysta z pomocy różnych specjalistów, a my jako jego opiekunowie z różnych przysługującyh nam z tego względu usług. Kiedy dowiedziałam się, że mój syn ma autyzm, kompletnie nie wiedziałam, od czego zacząć i gdzie mogę zasięgnąć informacji. Nie mówiłam wtedy w języku islandzkim i do dzisiaj pamiętam opór, który napotkałam, próbując dowiedzieć się czegokolwiek tak, aby pomóc jemu i sobie. Z biegiem czasu sama zaczęłam pracować z dziećmi, które mają autyzm, najpierw w przedszkolu, a potem w szkole podstawowej. Ukończyłam masę kursów, a potem poszłam na studia. Po wakacjach rozpocznę studia podyplomowe na tym samym kierunku.
Z biegiem lat zauważyłam, że sporo rodzin zagranicznego pochodzenia na Islandii, które mają dzieci z autyzmem, mają spory problem z pojęciem islandzkiego systemu oraz wszystkich praw i usług, które przysługują dzieciom z autyzmem oraz ich rodzinom. Informacje są niejasne i trudno dostępne, rozsiane po różnych serwisach i stronach. Ciężko o informacje lub kontakt w innym języku niż islandzki, a nie każda rodzina jest w stanie czytać, pisać lub wypełniać wnioski w obcym języku. Sytuacja jest o tyle poważna, że te rodziny to 30% wszystkich diagnozowanych na Islandii dzieci. 30% rodzin dzieci z autyzmem nie ma dokładnego dostępu do informacji. Brakuje też zwykłego systemu wsparcia, miejsca dla rodziców, aby mogli porozmawiać, podzielić się doświadczeniem oraz posłuchać innych ludzi, którzy są w podobnej sytuacji.
Ta strona to efekt mojej pracy licencjackiej na zakończenie moich trzyletnich studiów. Jest ona częścią dwu-etapowej pracy, a wraz z nią napisałam kilkunastostronicowy esej, wyjaśniający naukowe źródła wspierające moją tezę. Teza opiera się na pytaniu, dlaczego współpraca z rodzicami dzieci z autyzmem jest taka ważna, aby podnosić jakość życia tych dzieci oraz jak można poprzez tą współpracę lepiej wspierać sytuację rodzin emigrantów z dziećmi z autyzmem. Tą stronę stworzyłam w oparciu o moje najlepszą wiedzę i doświadczenie, poparte informacjami z istniejących już stron i serwisów.